Nach Jalovec (1965, II, 382f.) vermutlich Sohn des Kapellmeisters, Komponisten und Professors Anton Weinert (1750-1850),
der in jungen Jahren aus Böhmen nach Polen kam.
Antoni Wainerts Geigeninstrumente wurden auf Grund ihrer Qualität und ihres schönen
Äußeren allgemein geschätzt, auch seine Gitarren waren weit verbreitet; dennoch geriet Wainert gegen
Lebensende in Schulden; er starb nach 1836. |
| Archiwum Państwowe m. st. Warszawy, Akta notariuszy warszawskich A. Kalinowski 4/Nr.
927, J. Marczyński 35/Nr. 7124, J. Noskowski 8/Nr. 789, W. Skorochod-Majewski 46/Nr. 3527, 113/Nr.
10049, 115/Nr. 432; Akta stanu cywilnego parafii Sw. Krzyza w Warszawie, urodzenia 1815, Nr. 500;
Gazeta Warszawska 1816, Nr. 6, 124; Wykaz nieruchomos'ci miasta Warszawy z 1819 roku, S. 153; J.
Reiss: Skrzypce i skrzypkowie. Kraków 1955, S. 94; Z. Szulc: Slownik lutników polskich. Poznan'
1953, S. 110f., 226; W. Henley: Universal Dictionary of Violin and Bow Makers, vol. 5, Brighton
Sussex 1959, S. 199; Kinsky 1912, S. 157, 280f.; B. Vogel: Instrumenty muzyczne w kulturze Królestwa
Polskiego. Kraków 1980, S. 215f.; K. Stromenger: Z dziejów instrumentów strunowych, Instrumenty
muzyczne, Praca zbiorowa, Warszawa 1929; de Wit 1910, I, 16, Nr. 407; Lütgendorff 1922, II, 549f.; Jalovec 1965, II, 382f. |
